Hormony odgrywają znaczącą rolę w powstawaniu większości postaci trądziku.
W okresie dziecięcym mieszki łojowe są małe i niezdolne do przekształcenia się w zmiany trądzikowe. W okresie dojrzewania wzrost gruczołów łojowych stymulowany jest głównie przez hormony androgenowe – wytwarzane u mężczyzn w jądrach (testosteron, 5 alfa- dihydrotestosteron, androsteron), u kobiet zaś w jajnikach (dihydrotestosteron, androstendion) oraz u obu płci w korze nadnerczy (testosteron, dehydroepiandrosteron).
Objawy trądziku hormonalnego to krosty, cysty, podskórne torbiele. Tak zwane zmiany hormonalne” lokalizują się głównie na bocznych częściach twarzy, brodzie, górnej części szyi, a nawet na karku, czy na skórze głowy. Częściej dotyczą kobiet, ze względu na częstsze niż u mężczyzn wahania poziomu hormonów. U około 60-70% kobiet w okresie okołomiesiączkowym obserwuje się zaostrzenie przebiegu trądziku, przy czym najwydatniejsze są zmiany wokół ust i na podbródku. Podobne zmiany mogą wystąpić po odstawieniu leków antykoncepcyjnych.
Istnieje też grupa kilku chorób, w których zaburzony metabolizm hormonów jest główną przyczyną trądziku.
Szczególną postacią trądziku hormonalnego jest trądzik wywołany stosowaniem steroidów anabolicznych zarówno w celach leczniczych (np. aby przyspieszyć kostnienie nasad kości u osób szybko rosnących), jak i tzw. bodybuilding acne, czyli trądzik wywołany stosowaniem steroidów anabolicznych w celu zwiększenia masy mięśniowej i poprawy kondycji fizycznej. Zwykle są to ciężkie postaci trądziku od trądziku grudkowo- krostkowego, poprzez trądzik skupiony a skończywszy na trądziku piorunującym z objawami ogólnoustrojowymi. Zmiany lokalizują się najczęściej na tułowiu, pozostawiają szpecące blizny, a ich leczenie jest trudne i długotrwałe.
Trądzik hormonalny może występować również w pewnych chorobach genetycznych, takich jak wrodzony przerost nadnerczy. Choroba ta charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem androgenów nadnerczowych z towarzyszącym niedoborem kortyzolu wskutek genetycznie uwarunkowanego braku lub niedoboru enzymów szlaku biosyntezy hormonów nadnerczy.
Zespół policystycznych jajników jest koleją chorobą, której składową, oprócz hirsutyzmu i zaburzeń miesiączkowania jest trudny i oporny na leczenie trądzik. Cechuje ją podwyższony poziom testosteronu wolnego i całkowitego oraz podwyższony poziom hormonów luteinizujących.
Leczenie trądziku hormonalnego nierzadko wymaga współpracy dermatologa, ginekologa i endokrynologa. Potrzebny jest dokładny wywiad dotyczący przyjmowanych leków, regularności cykli miesiączkowych, jak i wykonanie dodatkowych badań takich jak USG, czy badania poziomu hormonów z krwi takich jak: prolaktyna, testosteron wolny i całkowity, estradiol, LH, FSH, kortyzol, androstendion, siarczan dehydroepiandrosteronu, a także hormonów tarczycy.
Hormony odgrywają znaczącą rolę w powstawaniu większości postaci trądziku.
W okresie dziecięcym mieszki łojowe są małe i niezdolne do przekształcenia się w zmiany trądzikowe. W okresie dojrzewania wzrost gruczołów łojowych stymulowany jest głównie przez hormony androgenowe – wytwarzane u mężczyzn w jądrach (testosteron, 5 alfa- dihydrotestosteron, androsteron), u kobiet zaś w jajnikach (dihydrotestosteron, androstendion) oraz u obu płci w korze nadnerczy (testosteron, dehydroepiandrosteron).
Trądzik pospolity (acne vulgaris) jest jedną z najczęstszych chorób skóry, dotyczy 80 -100% osób pomiędzy 11 a 30 rokiem życia. U 85% chorych ma łagodny przebieg, natomiast u 15% występują ciężkie postacie, wymagające leczenia doustnego i często pozostawiające blizny i przebarwienia pozapalne.
Trądzik różowaty jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry twarzy dotyczącą ok. 10-15% populacji. 10-krotnie częściej występuje u kobiet, natomiast cięższe postaci występują u mężczyzn. Dotyczy zwłaszcza osób o jasnej karnacji w populacji północno-wschodniej. Rozpoczyna się ok. 30 r.ż., a największe nasilenie przypada na 40-60 r.ż. W jego powstawaniu rolę odgrywa genetyczna predyspozycja (jasna karnacja i często rodzinne występowanie).
Trądzik zaskórnikowy (acne comedonica) to jedna z odmian trądziku pospolitego, występująca statystycznie najczęściej i zazwyczaj przebiegająca łagodnie, aczkolwiek długotrwale. Głównie dotyczy twarzy – tam zmiany lokalizują się najczęściej, rzadziej na dekolcie i plecach.
Zmiany trądzikowe powodują, że nasza skóra pokryta jest nieestetycznymi zaskórnikami, krostkami czy grudkami a to z kolei obniża naszą samoocenę i psuje samopoczucie. Nic więc dziwnego, że obok specjalistycznego, długiego leczenia, pod okiem dermatologa, staramy się znaleźć sposoby na złagodzenie toczącego się procesu chorobowego.
Trądzik pospolity to rodzaj trądziku, który najczęściej dotyka ludzi młodych w okresie dojrzewania. Oczywiście pojawia się także na skutek zmian hormonalnych u ludzi dorosłych. Czasami powstaje z powodu niewłaściwej pielęgnacji skóry kiedy używamy drażniących kosmetyków.
Może mieć różne przyczyny, postać, stopień nasilenia oraz występować na wielu obszarach ciała. Trądzik to dolegliwości skórne, które objawiają się zatkanymi porami, bolesnymi podskórnymi grudkami, krostami oraz ropnymi torbielami. Dowiedz się, jakie są rodzaje trądziku i spróbuj określić, który z nich może Ciebie dotyczyć.